Europese Verkiezingen

Mijn vorige column ging over de gemeenteraadsverkiezingen. Een maand later staan de Europese verkiezingen voor de deur. Nog meer ergernis?
Hoewel er in de media niet zo heel veel aandacht aan wordt besteed kun je er niet helemaal omheen. Af en toe een wordt er toch een debatje uitgezonden. Liever kijk ik daar niet maar ja, mijn nieuwsgierigheid is blijkbaar groter. Afgelopen week kwamen vier (sommige steenkolen-) engelsprekende politici voorbij om toch maar te proberen iedereen over te halen op 22 mei a.s. te gaan stemmen. Het is niet gelukt mij te overtuigen, ook niet onze Belgische vriend Guy Verhofstadt, hoe gedreven en tamelijk duidelijk hij was.
Ergste is nog dat we niet eens op een van deze vier debaters kunnen stemmen. Toevallig staan er een paar bekenden op de lijst (Paul Schneijder / Agnes Jongerius / Henk Krol) maar de meesten zijn toch tamelijk onbekend bij het grote publiek. Dan heb ik het natuurlijk niet over die beroemde of beruchte lijstduwers (Jan Siebelink, A.F.Th. van der Heijden) die never nooit in het parlement zullen gaan zitten maar oh, zo graag hun naam voorbij zien komen.
En geef je je stem aan de een, dan zit die mogelijk straks met een ander mee te stemmen omdat ze zich verzamelen in een EP (Europees Parlement) fractie. En over de PVV wil ik het nog niet eens hebben. Waar gaat mijn stem uiteindelijk heen?

“Ze” zullen best goede dingen doen daar, onze EU vertegenwoordigers, maar de algemene indruk is toch dat HET ons allemaal meer kost dan dat het opbrengt. Dat komt ook omdat het vaak om van die ver van mijn bed onderwerpen gaat. Verzin het maar: minder gebruik van plastic tasjes bv; daar staat tegenover dat we de afgelopen jaren veel meer drank uit plastik flesjes kopen/drinken. Over de geldverspilling van vergaderingen houden in EN Brussel EN Straatsburg praten we ook maar niet.
Om een beetje populairder over te komen zouden ze mogelijk met andere simpelere zaken wat meer Europese Eenheid kunnen verzorgen. Maak de benzineprijs in alle landen gelijk; evenals de prijs voor sigaretten en sterke drank etc. Lost alvast het probleem van de bijna failliete pomphouders aan de grens op. Of overal tolwegen of nergens tolwegen. Prijzen voor een paspoort overal hetzelfde. De prijs voor de eerste levensbehoeften als bv brood en melk vergelijkbaar. In ieder geval voor die dingen die de mensen in het dagelijks leven direct aangaan en die iedereen opvallen. De AOW leeftijd overal hetzelfde, de BTW-tarieven, kosten voor de gezondheidszorg. Misschien creëer je dan een sympathie voor de EU dat de kiezer zegt: ja, nou worden we een echte eenheid. Daar heb ik iets aan. Misschien toch maar eens gaan stemmen.
Ik sla dit keer nog even over! Dank u.