Als ik even bij een schoonzus binnenloop komt de lucht van ik vermoed vers brood me tegemoet. Heerlijk zeg, ben je stokbrood aan het afbakken? Maar nee, de broodbakmachine is net klaar met zijn werk en ik ruik inderdaad versgebakken brood, bruin volkoren in dit geval. Het water loopt me bijna uit de mond. Ik proef een stukje met jam en jawel, verkocht. Al veel langer loop ik met het idee rond ook een dergelijk apparaat aan te schaffen. Maar ja, zegt een stemmetje in mijn hoofd, er staat al zoveel van dat soort apparatuur wat maar sporadisch gebruikt wordt. … Tsja, ik heb ook eens gedacht niet meer zonder blender te kunnen; achteraf is hij misschien 5 keer gebruikt en het is eigenlijk een kreng want hij mag nog niet eens in de vaatwasser. Moet er nu weer een bak bijgezet worden?
Thuis aan de keukentafel komt het onderwerp weer ter sprake. Ik heb toch lekker versgebakken brood op, ja, zelf gebakken door je zus! Trouwens bij de LIDL is een broodbakmachine in de aanbieding. Niet te groot en zeker niet duur. Antwoord: zo’n ding koop je niet omdat hij in de aanbieding is. Alleen als je ‘m gaat gebruiken en dan moet je een goeie nemen, anders wil je na verloop van tijd toch weer een andere. Staan er twee van die dingen! Maar brood van de bakker is toch ook prima en gesneden en je kunt het makkelijk in de vriezer bewaren. Dus ook altijd vers. Pfff..mannenlogica….!
Een paar dagen later op het werk vertel ik dat ik later die dag eens bij de LIDL ga kijken want die hebben een broodbakmachine in de aanbieding. Ach, kun je niet beter een tijdje zo’n ding uitproberen? Ik heb er al een paar jaar eentje staan en doe er niets meer mee. Oh, waarom niet? Ach, dat zijn zo van die periodes, da’s even leuk. Je moet op tijd beginnen want het kost een hoop tijd, er komt een homp brood uit, vreemde vorm, je moet eigenlijk met een elektrisch mes snijden. En nog belangrijker, de ingrediënten moeten precies op elkaar afgestemd zijn anders is het te hard, of te zacht, of the droog of te…….Ja, maar ik neem natuurlijk wel kant en klaar meel, geen gedoe met gist en rijzen en zo. De twijfel slaat een beetje toe; misschien nog niet zo gek om op het aanbod van lenen cq uitproberen in te gaan.
Toch ga ik nog even in de winkel langs en daar blijkt dat de aanbieding een dag eerder al afliep (misschien maar goed ook). Dus de machine geleend en broodmix gekocht, wit en bruin en rogge. Een paar dagen later als de gebruiksaanwijzing en de bereidingswijze een paar keer zijn doorgelezen gaan we aan de slag. Hij draait, hij kneedt, hij rijst, hij doet “niks” en warempel op een gegeven moment wordt hij warm en begint te bakken. Geduld, geduld, niet te vaak kijken, gewoon afwachten. Als heel veel later het piepje gaat mag het “brood” eruit gekiept worden. Nu nog afkoelen en intussen genieten van die heerlijke vers
broodlucht. Hmmmm. Als het etenstijd is een paar sneetjes proberen. Nou dat zijn echte boterhammen. Erg vast, het is tenslotte roggebrood; na één boterham ben je aardig gevuld. Volgende dag gaat het ook nog, maar dan wordt hij toch wel errug vast. En roggebrood in de vriezer, dat lijkt me niks. Manlief wil volgende dag of een flinterdunsneetje (met veel beleg) of anders weer het gewone brood, zoals altijd. Dat laatste wordt het; zelf lunch ik nogmaals met m’n eerste baksel. Gaat wel maar meer ook niet.
Alleen wat doe ik nou? Nee, ik koop nog niet zelf zo’n apparaat, eerst nog maar eens een wit “melk”broodje proberen of een lekker volkoren met nootjes! We geven niet op, we blijven in de komende weken naar de juiste samenstelling (mix) zoeken. Brood bakken moet je leren. En dat kan, want de leenmachine van lieve collega mag voorlopig nog even blijven.
...Corrys Columns 